“هوالمحجوب”
داشتم تصاویر را میدیدم ، راستش با دیدن آن تصاویر کمی شوکه شدم .
می گویند با ظاهر کار نداشته باشید ، سمعاً طاعتا!
ولی ظاهری که با حرف ها جور در نمی آید را چه ؟!
تبصره و ماده ای چیزی نیست از این راه رسوخ کنم و حرفم را بزنم ؟
تصویر خواننده فلان را گذاشته است می فرماید این ژلوفن بقیه اس
- اشاره به ورق قرص- و این ژلوفن منِ -اشاره به تصویر یک خواننده- . . .
خنده دار است ! لااقل برای من خنده دار است .
احساس میکنم برخی خوانندگان نوپا دارند از دین و اعتقادات استفاده
ابزاری میکنند ، مثلا اینکه با ورودشان به عرصه اول از همه دست می گذارند
روی آهنگ هایی با مضمون مذهبی و دینی .
درست مثل بقیه خوانندگان که با ورودشان اول بسم الله العجل العجل می خواندند
بعد که خر از پل گذشت مجوز ها ردیف شد ، می روند سراغ اصل کاری . . .
این چیزی است که من دیدم و احساس کردم . نمی توانم به طور قطع بگویم
که فلان خواننده - حالا هرکدامشان - نیتش فرق داشت و خدایی نبود و یا . . .
اصل الان این است که به نام اعتقاد مشهور می شوی و شهرتت از تیپ و
ظاهرت فوران میزند مثلا پلاک به گردن بیاویزی و یا تسبیح دور مچ دستت
بپیچی چه می دانم شلوار شش جیب بپوشی و در عوض موهایت هم به مدل
روز روی پیشانی ات غوغا کند !
خب ضد و نقیض است برادر من ، همین ضد و نقیض ها می رسد به ژلوفن
شدن !
اگر قرار باشد من با این اعتقاداتم بیایم برایت سینه چاک کنم و دل بدهم و
قلوه بگیرم ، پس فرقم با بقیه چه میشود ؟؟؟