“هوالمحجوب”

اگر کسی هستید که باید ، حتما هرچیزی که در دلتان هست را بیرون بریزید و دردُ دل

کنید .

لطفا با اهلش این کار را کنید . باور کنید برای گفتن حرفهای دل “  اهل ” وجود  دارد .

معیار این شخص فقط رازدار بودنش نیست ! و یا بلد بودنِ التیام دادن به دردهای شما

در لحظه نیست . بزرگترین معیار آن فرد فارغ از این دو که گفته شد درست و بجا گفتن

برخی حرفها در زمانِ موقعیت فعلی شماست .

کسی هست که با شنیدن حرفهای شما هیزم در آتش دلخوری و خستگی و ناراحتی

شما می اندازد ، اما کس دیگری هست که برعکس ، اب روی آتش تمام سختی های

شما می ریزید .

آدم ها با هم فرق دارند ، پس خیلی زود راهکارهای دیگران را به کار نبندید !

همه چیز حتی همین حرفِ دل گفتن یک پروسه عقلی دارد که باید طی شود در غیر

این صورت وقتی بابتش به مشکل برخوردید از خودتان دلخور شوید که اهلش را

پیدا نکرده اید .

“هوالمحبوب”

وقتی صدای دعوای یک خانه به گوشم میرسد.

گوشهایم را میگیرم ، یا خودم را مشغول میکنم . تپش قلب پیدا میکنم و مدام زیر لب

برای ارامش آن خانه دعا میکنم .

کاش هیچوقت هیچکس در هر شرایطی که هست به خودش اجازه فریاد زدن را ندهد .

کاش همه زبانِ حرف زدن را بلد باشند . با فریاد هیچ مشکلی حل نمی شود .

“هوالمحبوب”

شیشه عهدم شکست ، قبحِ سرپیچی ریخته شد .

شکست خوردم ، نه از دیگران بلکه از “خودِ درونم ” .

“هوالمحبوب”

دیوانگی که ترس ندارد ، فقط کافی است از آن حصارهایی که دورت کشیده ای خارج

شوی !

بعد می بینی چه کارهایی که از دستت بر نمی اید .

مادرجان و پدرجانم که رفتند دویدم به سمتِ اتاق و دف را برداشتم .

دردانه و سلاله و شازده کوچک را به وجد آوردم .

لباس پفدارشان را تنشان کردند و یک ساعت با خواهر زدیم و خندیدیم . . .

درست مثل دیوانه ها .

آنقدر ادا و اصول در آوردیم و جیغ و داد کردیم و قهقهه زدیم که از خستگی تنمان کوفته

شد.

“هوالمحبوب”

یک وقتهایی هست  که دلت میخواهد از هرچه هستی فرار کنی .

مثلا در این دوروز ، از صبح تا خودِ تاریکی شب بیرون از منزل سر میکردم .

روزی چند ساعت پیاده روی داشتم . . .

هیچوقت نمی شود از آن چیزی که هست فرار کرد ، فقط می توان کمی دوری کرد همین/.

***

در این دوروز یا بهتر است بگویم چند روزی که دوست جان اینجا هستن سعی کردم

خیلی از ساعاتم را کنارش باشم  :)

***

همیشه از وظایفی که به گردنم می افتاد می ترسیدم ، ترس اینکه نتوانم آنطور که هست

انجام دهم و شرمنده کسی باشم . قبول اینکه شروع کنی به نوشتن آنهم با یک موضوع

برایم شدیدا ترسناک بود . . . امیدوارم توانایی اش را در خودم پیدا کنم .

“هوالمحبوب”

دو روز نبودم ، انگار که یک مدت طولانی نبودم . . .

هستم ، هنوز هستم .

“هوالشافی”

” گهي غرقِ در خیالُ گهي غرقِ در غصه. . .

                       پ.ن: یا تمامم کن،  یا تمامش کن. . .