“هوالمحبوب" 

طرف با فِرچه دستشویی قالی شسته!  

بعد ميگه از من طاهر تر کسی نیست. . .  

بعدترش ميگه شماها وسواس دارید!!!!!!!!!!!! 

پ.ن: از دست بعضی آقايون باید سر به بیابان گذاشت. . .  

“هوالمحبوب”

یکی از ضعف های بزرگِ من ، کنترل نداشتنِ هنگامِ دیدن کیف و کفش است !

خیلی تلاش کردم این علاقه ی زیادِ نسبت به کیف و کفش را اصلاح کنم ولی نشد .

حتی یکبار اقای روانشناس سر این موضوع فرمودند من آدم نرمالی نیستم !

من هم در جوابش گفتم : از نظر شما روانشناس ها همه آنرمالند و فقط شما نرمالید !

وقتی تصویر کیف های چرم اَفرا را میدیدم دلم ضعف میرفت و با خودم میگفتم الان

 نه ماریا بعدا !

اما این الان نه اِ من همراه با دلیل شد ، یعنی حتی عقلم هم مثل احساساتم علاقه مند

به خرید کیف و کفش است !

عقلم دلیل تراشید که کیفهای دوشی ات دارند خراب می شوند و آن دو تا هم از چشمانت

افتاده خودت میدانی به زور از آنها استفاده میکنی بیا و یک کیف شیک بخر و آن دوتا را

رها کن !

حقیقتا منطقی صحبت میکرد ، دو تا کیف دوشی ام که بند های بلند دارد یکی چرم رویش

سابیده شده و رفته آن یکی هم بندهایش از بغل بخاطر سنگینی کیف داغان شده .

در نتیجه تسلیم خواسته ی نفسانی ام شدم وشروع کردم مثل کسی که دارد از مغازه ای

خرید میکند موشکافانه کیف ها را برانداز کردن.

یک کیف دیدم که مخلوطی از مخمل و چرم بود ، کاری بود که رویش مخمل بود .مخمل ها

هم طرح سنتی داشتند و مثل فرش و و قالی های اصیل ایرانی بودند و رویش چرم گاو

آمده بود و پشتکار و داخل کار هم چرم بود نسبت به زیبایی اش قیمت خوبی هم داشت .

اول از همه عقل را وسط کشیدم و از دوستانم پرسیدم که دقیقا این کیف را دیده اند یا نه

یکی از بچه ها گفت این کیف را در سپهسالار دیده و قیمتش از صد و چهل شروع میشده

خب جانِ رفتنِ به تهران در این زمان را اصلا ندارم . اصلا نمی توانم هم فکر کنم که بخاطر

یک کیف بروم و آن شلوغی را تحمل کنم .

در نتیجه تصمیم گرفتم اینترنتی سفارش بدهم .

مدام عکس را پایین و بالا میکردم و اندازه کیف را با چشم ترسیم میکردم .

انقدر با خودم کلنجار رفتم که خودم را منصرف کنم که نشد .

آخر تماس گرفتم تا سفارش بدهم .

چه بگویند خوب است ؟!

این کار تمام شده خانم !!!! با چه ذوقی زنگ زده بودم :( با ناراحتی پرسیدم شارژ نمی شود ؟

فرمودند شاید اردیبهشت :((((

در عمرم اینطور کِنِف نشده بودم . . .

“هوالمحجوب”

چند سال پیش تقریبا میشود گفت شش سال پیش که من پیش میخواندم ، دوست

مدام در راه دندان پزشکی بود ، دندان هایش جنس خوبی نداشتند . من هم که یارِ

دیرینش بودم هرجا که میرفتیم با هم بودیم :)

شاید هفته ای یکی دوبار دندان پزشکی را داشتیم ، دکتر دندان پزشک جوان نام کوچکش

فرهنگ بود !

انقدر در این رفت و آمدها بودیم که حتی دکتر هم ما را شناخته بود سلام و علیک داشتیم.

وقتی در صندلی های انتظار مینشستم و دوست دندان هایش را درست میکرد صدای

آخ و اوخش گاهی انقدر بلند میشد که من با خودم فکر میکردم حتما درد زیادی دارد .

 تا آن موقع اصلا دندان پزشکی نرفته بودم و دندان هایم مشکلی نداشت .

وقتی می آمد بیرون میگفتم کم سر و صدا کن او هم ناراحت میشد و میگفت نمیدانی

چقدر درد دارد !

یادم است در همان روزها بودم که برحسب اتفاق و بیکاری اینه ای برداشتم و گفتم

دندان هایم را چک کنم .

داشتم با ذوق نگاه میکردم و خداراشکر میکردم که همه سالمند که یکدفته خوردم به یک

لکه سیاه کوچک پشتِ دندان جلویی سمت راست !

انقدر شوک بزرگی بهم وارد شده بود که با حول  بدو رفتم لامپ اتاق و پرده را کنار زدم

تا با دقت ببینم گفتم شاید اشتباه دیده باشم .

تا که متوجه شدم نه درست است همانجا زدم زیر گریه ! شروع کردم به روضه خوانی

که وای دندان عزیزم خراب شده مگر من چقدر سن دارم اینطور شده من فقط 18 سال

دارم چرا باید خراب بشودو . .. .

با همان قیافه مغموم رفتم طبقه پایین و به مادر اطلاع دادم .

مادر هم گفتن غصه ندارد میروی درست میکنی .

فردایش که دوباره میرفتیم پیش جنابِ فرهنگ معاینه شدم . وقتی داشت از دندان هایم

تعریف میکرد گفتم میشود بذارم این دو دندان جلویی بیشتر خراب شوند تا متصلشان کنید ؟!

( توضیح : دو دندان جلویی من کمی فاصله دارند فقط کمی :( که اصلا دوستشان ندارم )

تا این را گفتم سریع دکتر جبهه گرفت که مگر دیوانه شدی دختر دندان هایت جذابیت دارند !!!

همین ها قشنگ است اگر بخواهی من درست نمیکنم ببر پیش یک دکتر دیگر .

من هم همانجا دهانم بسته شد و برگشتم خانه .

وقتی وقتِ دکترم بود مثل یک میت روی صندلی نشستم و دکتر شروع کرد به کار .

وقتی میگویم میت یعنی به معنای واقعی میت !

حتی یک تکان هم نخوردم موقعی هم که درد داشت و یا صدای خش خش سابیدن دندان

اذیتم میکرد ابروهایم به هم گره میخورد .

کار که تمام شد بلند که شدم انقدر میت بودم که حتی خود دکتر آمد پیش بند رویم را از

پشت باز کرد !

از آن موقع اولین و آخرین باری که دکتر دندان پزشک رفتم شش سال میگذرد .

امروز دوباره دندان هایم را چک کردم .

یکی از دندان های اسیابم به اندازه یک نقطه کوچک سیاه شده ، دوباره عزا گرفته ام .

انقدر هزینه های دندان پزشکی بالا رفته که تصور اینکه چند دندان خراب داشته باشم

ایست قلبی وارد میکند !

چطور شد یکهو انقدر هزینه ی دندان پزشکی بالا رفت نمیدانم !

ولی بیچاره کسانی که ندارند و باید قید آن دندان را بزنند :(

“هوالمحبوب”

لپ تاپ را روشن کرده ام  سخنرانی هایی که دوست داشتم گوش بدم را روی پخش

گذاشته ام، کارهایم را انجام میدهم .

فکرش را بکنید یک بحث فلسفی همراه شود با کار مرتب کردن !

هرجا که حرف برایم شیرین می آمد می نشستم روی مبل و با دقت گوش میدادم .

آنجایی هم که نیاز به فکر بود در همان نقطه که بودم مثل مجسمه ایست میشدم و به

فکر فرو میرفتم .

کاری که تنها دو ساعت وقت میبرد .

پنج ساعته تمام شد آنهم با چه مصیبتی . . .

فقط یک دیوانه مثل من میتواند چند ساعت سخنرانی را با کار شخصی اش ادغام کند . . .

پ.ن 1: خیلی وقت بود سخنرانی گوش نداده بودم فوق العاده چسبید این را هم مدیونِ

کارهایی بودم که دوست نداشتم انجام بدهم وگرنه اصلا حس گوش دادن در روزهای

عادی نمی آمد .

پ.ن 2: بنا به دلایلی موضوع سخنرانی ها و افراد سخنران را نمی گویم ! :)

“هوالمحبوب”

باید برای تعطیلات نوروز برنامه ریزی کنم ، کلی درس عقب افتاده دارم که باید برسانم :(

اگر نخوانم پاس کردنشان مصیبت است .

از طرفی هم دوست دارم مطالعه ازاد داشته باشم و کتابهایی که دوست داشتم بخوانم را

در این تعطیلات بخوانم .

یک سایتی هست به نام طاقچه اگر مثل من تنبل هستید و علاقه ای به گشتن در کتاب

فروشی و پیدا کردن کتاب مورد علاقه اتان ندارید میتوانید از ——>  اینجا 

کتاب را به صورت الکترونیکی دانلود کنید البته با هزینه هست ولی نسبت به نسخه چاپی اش

کم هزینه تر است .

فکر کنید دارید پولِ پفک یا چیپستان را هزینه می کنید ؛)

****

من شلوغی را دوست ندارم ، آدم اجتماعی هستم ولی آرامش خودم در الویت است و دلم

نمی خواهد خیلی در شلوغی مردم باشم . به خاطر همین اصلا مسافرت عید را دوست ندارم

از طرفی هم از بس تعطیلات ندارم همین چند روز را غنیمت میدانم و دلم  میخواهد

بنشینم خانه فیلم ببینم کتاب بخوانم و کارهای دوست داشتنی ام را انجام بدهم و صدالبته

اگر این خاله خاله بازی ها بگذارد  :|

“هوالمحبوب”

یکی از وحشتناکترین هایی که از کودکی ام در ذهنم مانده :

با مادرم خانه پدری اش بودم ، تا رسیدیم خانه خودمان دیدم دور تا دور خانه را تعداد

زیادی اقای کت و شلوار پوش نشسته اند تا مرا دیدند همه با ذوق گفتند :بَه ماریاخاااانم

اولی از سمت راست گفت : بیا یه ماچ به عمو بده !

یک نگاهی به پدر کردم . پدر اشاره کردند بروم نزدیک .

هنوز که هنوز است آن نفر اول را که به طرفش رفتم خوب به یاد دارم اول دستم را بردم

جلو که فقط دست بدهم نامرد مرا کشید طرفش و بوسید بعد عین یک سبد میوه دست به

دست شدم تا رسیدم به پدر ، به اندازه هیکل و اندازشان یک دور چلانده شدم و ماچی شدم.

برایم آن لحظه و گذر از آنها حکم یک تونل وحشت را داشت .

خیلی لحظه ی اسفناکی بود . وقتی بوسیدن هایشان تمام شد با کلافگی لپ هایم را با دست

میمالیدم ، بچه پررویی بودم و زبانم هم دراز بود با حالتِ خسته ای گفتم :

این چه طرزه بوسیدن است آرام ببوسید ریشتان رفت توی پوستم .

بعد هم خنده کل خانه را گرفت و رفتم پیشِ مادر . . .

انقدر از آن لحظه و در آغوش کشیدن آن مردها بدم می آید که هنوزم که هنوز است یادش

می افتم اعصاب و روانم داغان میشود :/

نکته : به سن تکلیف نرسیده بودم ، بهتر بگویم پیش دبستانی بودم .

“هوالمحبوب”

جدیدا همه اصرار دارند بگویند که من از قبل لاغرتر شدم ! ولی خب خودم حس میکنم

فرقی نکرده ام .

یکی از همکلاسی هایم که چاق است ! نمی توانم بگویم تپل چون تپل بودن فرق دارد

با چاق بودن آن طفلک واقعا چاق است .

هر روز تا من را میبیند میگوید چه کار میکنی روز به روز لاغر تر میشوی . جوابهایی که داده ام

را از حفظم :

- لاغر نشدم همانم .

چشم هایش را باز میکند و میگوید :

- نهههههه لاغر شدی .

-من کاری نمیکنم اگرم شده باشم دلیلش را نمیدانم.

چشم هایش را ریز میکند حالتی که انگار میداند دلیل را میخواهد از زبان من بکشد بیرون

- آذری نمیری خونه !؟ راستشو بگو

- نه ، فرصت ندارم تازه پاهام درد میکنند .

- دروغ نگو .

تند و جدی میشوم :

ف. .  . جان از تو ترسی ندارم اگر کاری میکردم حتما میگفتم .

یکی از همکلاسی ها که در حال گوش دادن بود گفت :

میخواستیم بدونیم تو مریضی انقدر لاغر شدی یا نه !

من :   :/