“هوالمحبوب”

از یک نقطه ای به بعد فرق میکند انگار . . .

خندیدنت ، نشست و برخاستت ، حتی نگاه کردنت !

از یک نقطه ای به بعد انگار زندگی برایت رنگ دیگری میشود . . .

از یک نقطه ای به بعد دوستداری بنشینی روی صندلی گوشه خانه ات و با خودت

خلوت کنی . . .

روزهای گذشته را دانه دانه بشماری و از بر کنی !

 روی همان صندلی تک کتابی بخوانی و بعد با عشق  زُل بزنی به آفتاب

رو به افولی که از پنجره به رویت تابیده  . . .

از یک نقطه ای به بعد بی تفاوت می شوی به تمام فعل و انفعالات اطرافت !

لبخند روی لبت کم نمی شود . . . من همین نقطه را میخواهم !

پ.ن: پیری زیباترین بخش زندگی آدم می تواند باشد اما ، اما اگر تمام فرصت های

جوانی ات را هدر نداده باشی :)))

“هوالمحبوب”

” یک وقت خطرناک نباشد خانم بیست و اندی ساله احساس کند کسی است

 که سنش از سی سال گذشته  !!!! ”

پ.ن: سخت محتاج هر خیری ام که از تو به من برسد . . .

“هوالمحبوب”

حقوقدانمان کارشناسی اش را در پیام نور گرفته و ارشد را درحال خواندن در 

دانشگاه علوم و تحقیقات تهران بعد آمده برای من میگوید وای از منطق هیچی

نگو من منطق همیشه بیست بودم عاشقشم :/

خب عزیزمن جناب عالی در پیامنور قطعا آن منطق وسیع من را نمیخواندی که !

بعدشم منطق بچه ات نیست که اینطور  میگی چیزی نگو . . .

بعد از مکالماتش هم میگوید دارد پایان نامه اش را مینویسد و بیچاره شده . . .

من هم گفتم فکرنکنم پایان نامه از اینی که هستم بیچاره ترم کنه :/

پ.ن: درسته ته تغاری خانواده بودم نوه آخری خاندان پدری و سوگولی پدربزرگ و مادربزرگ

و عشق پدر . . .  ولی هیچوقت لوس نبودم طوری که هرکس من را میدید باور نمیکرد

ته تغاری باشم همه فکر میکردن فرزند ارشد باشم . . .

به هر حال هیچکدوم از اینها دلیل بر کم شدن نفرتم از افراد لوس نشد و نمیشود :/

“هوالمحبوب”

دیوانگی یعنی کتاب منطق مقابلت را کنار بگذاری و هدفونت را روی گوشت بگذاری و

جز صدای گوشی ات چیزی در سرت نپیچد

وسط اتاقت مثل دیوانه ها  بالا و پایین بپری و ادا در بیاوری و الکی شاد شوی !!!

انقدر که کل تنت خیس عرق شود و موهایت دور و برت بریزدمثل روان پریشها

مقابل اینه خودت را ببینی به چه وضعی افتادی و به خل و چل بودن خودت بخندی !!!

با خودت بگویی من همانم همان دیوانه . . . 

پ.ن1 : تصویری در پیج اینستای شخصی دیدم که شدت دیوانه بازی  رابیشتر

کرد (برای تخلیه اعصاب!). . .خیلی دوست دارم حالت را بگیرم (م.ر) ولی احساس

میکنم دیگر آن دختر بی باک  نوجوانی ام نیستم که با زبان و رفتارم  بچزانمت و نه

تو آن آدم قبلی هستی البته همچنان مقابلم ضعف داری مثل همان موقع .

در نتیجه سکوت میکنم و از آن لبخند هایی که نشان از نفهمیدن است برایت می زنم . . .

پ.ن2: در بین همین دیوانگی ها یاد جشن های پسر دایی ام افتادم که چقدر با

دخترها خوش میگذراندم ! در نتیجه جشن قاتل را می روم اتفاقا با بهترین لباس و . . .

می روم جایگاه و تبریک هم میگویم ! صرفا برای چزاندن و لذت بررررردن نوبتی هم

باشد نوبت من است- گاهی پَست شدن کیف می دهد -

پ.ن3: ای جان قلب من اشفته دلداده مرنجان ، دستی بزن و گردش تقدیر بگردان

ردی خبری پیک امیدی بفرستم ؟! تا کور شود چشمه تاریک حسودان . . . .

یارب به سمت من یارم روانه کن صبرم به سر رسیده ؛ با من بگو بگو از راز قلب او 

رنگ از رخم پریده. . .

وای از شبی که بی یادش سحر شود هرگز چنین نباشد

با تار گیسویش دامی به وسعتم بر قامتم  تنیده. . .این شعر فوق العاده اس

(ح .همایون :)))

پ.ن4: این پست صرفا برای یاداوری درج شده برای خودم / همین

“هوالمحبوب”

نمی دانم این چه قانونی است که تا دلت پُر میشود چیزی خودش را برای تخلیه اش

می رساند !

آمدم چادر به سر کردم تا نمازی واجب به کمر بزنم که  اتاق سوت و کور از صدای مسجد

محل - اقایی روضه می خواند- پر شد . . .

داشتم  نیت می کردم که بغض ام امان نداد و شکست ،همانجا روی سجاده نشستم و-

زار زدم !

کمی بعد برای واضح شدن صدا خودم را کشاندم به طرف درِ تراس و در را نیمه باز گذاشتم

و چادرم را به سرم کشیدم وانقدر زار زدم که به فیض والایِ خالی شدن رسیدم !!!!

پ.ن: خدایا دم شما گرم ولی نمیشد این حالگیری روزیِ امروزم نبود ؟! خب میذاشتی

یه چند روز دیگه . . . چه میدونم بعد امتحان منطق :/

“هوالمحبوب" 

خسته شدم از حرفهای تکراری که زخم های کهنه را باز 

می کنند.  خسته شدم. 

پ.ن1: خیلی دوست دارم وقتی مُردم به روحم اجازه داده 

بشه تا ببینم همه اونايي که با زخم زبان دلم را شکستند 

اون لحظه یاد اون حرفهای زده شده و قلب شکستن من

می افتن؟!  

پ.ن2: دوستدارم نباشم. . . 

بعدا نوشت : چقدر پی نوشت یک شبیه حرفهای نوجوان ها شد :/

                            “هوالمحبوب" 

امشب بعد از مدتها دلم پر زد جایی که قبلتر ها بیشتر از امروز پر می زد!  

    خدایا این دل دلانه ها را برایم زیاد کن. . .  بصیرم کن!

              امشب دلم دوباره تو را خواست

                                  آه ای دعای هر شب من مستجاب شو  

پ.ن: وقتی دیر به دیر اشک میریزم خوب میفهمم که گند زده ام،

 رقیق القلب بودن یعنی هنوز دلت را از بار گناه سنگین نکرده ای!