“هوالشافی”
یک جمله ای هست که میگوید:
“ظاهر زندگی دیگران را با باطن زندگی خودت مقایسه نکن”
نشسته ام این را برای روحم املاء می گویم تا آرام شود!…
“هوالمحبوب”
دوستِ دوران کودکی ام را دیدم! اما اصلا خوشحال نشدم
دخترش را در آغوش گرفته بود و خانواده اش با چه ذوقی
مقابل درب آمده بودند استقبالش و با عشق کودک را ازش
گرفتند و. . .
همسرش هم با نیش باز داشت در سکوت تماشا میکرد. . .
تمام وجودم را غم گرفت! او نه درس خواند و نه کتاب
می خواند همیشه هم دنبال خوشگذراني بود خیااالش
پااااکه پاک بود داشتم تفاوت بينمان را نگاه میکردم با
خانواده اش شاد و خندان می رفت در خانه و پدری
آنوقت من باید بروم در کنج تنهایی خودم دق کنم!
لعنت به هر چه تنهاییست. . .
پ.ن: اصلا حسود نیستم و حسودی نکردم صرفا یک حقیقت تلخ در اینجای گلویم مثل هلو در آن لحظه گیر کرد همین!
“هوالمحبوب"
ترشیِ شور را که دیدم دلم غذا خواست! یک بشقاب پر غذا
کشیدم و عین قحطی زده ها با شور خوردم!
حالا تازه فهمیده ام از حد گذشته ام و معده درد گرفته ام
خدایم ببخشد! آن دنیا همینم مانده برای این خوردن ها
و آزاردادن های جسمم پاسخ بدهم. . . :(
خدا هیچکس را جوگير نکند!
“هوالقادر”
صدای فریادهایش در راه رو ورودی خانه پخش شده بود ، قطعا یکی از فرامینِ اولیا
حضرت یا اجرا نشده بود و یا آنطور که میخواست پیش نرفته بود . . .
خدا میداند کدام کارمندِ بینوایش پشت خط تلفنش بود !
دوست داشتم در را جلوتر از خودش باز کنم و فریاد بزنم : لطفا ساکت شو . . .
هنوز یاد نگرفته در این خانه آدم های دیگری هم غیر از او هستند و نباید نعره بزند !
هنوز وقیحانه دارد کار خودش را انجام میدهد و هنوز غیر قابل تحمل است . . .
دلم میخواهد برای یکبار هم که شده در همین مواقع که نعره میزند و صدایش را
رها میکند در خانه بروم و یک کشیده جانانه بزنم و دلم را خنک کنم !
پسرکِ نفهم . . . I hate u
هنوز نمی داند نباید کارش را وارد خانه بیاورد ، الحمدلله خواهر و مادر هم که نمی شناسد
به گمانش با دل شکستن و هدیه های گران گران پست کردن میتواند این دل های
شکسته از رفتارش را به هم وصل کند . . .
“هوالمحجوب”
خبر رسیده که بهمن جشن ازدواج قاتلِ نوجوانیمه . . .
دارم فکر میکنم که ایا برم یا نه ! رفتم باید برم جلو تبریک بگم و یا مثل
مجسمه بشینم یک گوشه . . . چطور رفتار کنم عادی باشم یا نه، برم جلو چی بگم
بگم مبارکت باشه ! نیشم را باز کنم و تبریک بگم ؟!
اگر مثل مجسمه باشم بقیه چی میگن ! بقیه ای که خیلی چیزها میدونن .
نگن حسودی میکنه ! نگن پشیمونه از پس زدنش . . .
خدایا دمت گرم ولی احساس نمیکنی زیادی داری روی زندگیم غبار میپاشی ؟!
بنظرت وقت تمام شدنِ همه چیز نیست ؟!
“هوالشافی”
خیلی بده هوس کشمش بکنی و بری کشمش برداری و ببینی کشمش کرم افتاده مادرت نباشه
و زنگ بزنی به خواهرت تا ازش راهنمایی بخوای ! خواهرت بگه حالا کرم افتاده که افتاده چرا
بغض کردی ! اشکات گوله گوله بیخود بریزن و بگی حیف شد اسراف شد !
بعد بشینی دونه دونه کرم هایی که ازشون متنفری را جدا کنی و بعدترش بدونی که اصلا
اینکارفایده نداره و حتی اگه از کرم پاک هم بشه دیگه ازش استفاده نمیکنی درست مثل قالی
دوست داشتنی بچگی هات که یک بار دیده بودی توی تراس روش گربه نشسته بود و دیگه
هیچ وقت ازش استفاده نکردی !!!
بعدش با اعصاب خورد یه کاسه پر بادام بشکونی وکف دستت از زوری که بهش آورده شده
سرخ شده باشه و درد کنه و . . .
بعد بری از فریزر چیزی برداری اون چیز چسبیده باشه به کف قفسه و هرچقدر زور بزنی
نتونی و کف دستی که بخاطر شکستن سرخ شده و درد میکنهبا فشارای که به اون چیز برای
کنده شدنش وارد میکردی شدید درد بگیره و
از ضعیف بودن خودت گریه ات بگیره و همونجا کف آشپرخانه بشینی و زار بزنی !!!
فقط میتونم بگم خداروشکر که کسی نبود این رفتارهای عجیب را ازم ببینه !!!!
*
خدایا الان نه !
الان وقت این ضعیف شدنا نیست الان وقتِ این لوس بازی ها نیست . لطفا لطفا . . .
این ماه باید قوی باشم . کمکم کن . . .
“هوالمحجوب”
کنترل به دست داشتم شبکه ها را بالا و پایین میکردم که دستم روی یک شبکه stopشد
اقایی داشت انتگرال را توضیح میداد از همین برنامه هایی که برای کنکور درست میکنند
بود یک لحظه هر دو صاف نشستیم و زُل زدیم داشتیم تجزیه و تحلیل میکردیم که
برنامه چیست که یکهو انگار که هردو به یک نتیجه رسیده باشیم با صدای بلند گفتیم :
اَاَاَاَاَه ، بزن اونور . . . :) لب و لوچه هردویمان آویزان شد !لعنتی بعد از گذشت این همه
سال همچنان استرسش در جانمان مانده. . .
