“هوالشافی”   پشتِ اون میز، روی صندلیِ سبز رنگِ قشنگِ رو به صحن… منتظر یک فنجان ارامش بودم. موزیک بی کلام کافه نقش پیاز را گرفته بود. هرچه بیشتر جلو می رفت، بیشتر تند می شد. بیشتر چنگ می زد به دلم. غریبه که باشی خیالتم که تخت باشه،… بیشتر »