“هوالمحجوب”

و هر روز خدا را شکر می کنم که محرم است. که این دل زیر سایه ی پرچم های عزای تو قیل و قال

می کند.

و هر روز از خودم می پرسم اگر محرم نبود. اگر تو سفینه النجات نبودی. کجا خرابه های اشتباهم را

پهن می کردم . کجا جرم ِ بزرگِ این روزهایم را که بر دلم آوار شده فریاد میزدم. چه کسی را صدا

می کردم و می گفتم پشیمانم! غلط کردم!؟

می دانی؟!

خدا را شکر که محرم است..

به حسین اگر محرم نبود می پوکیدم!