“هوالمحجوب”
حتی چشم هایم هم یاد گرفته اند!
دو قطره می ریزند و بعد؛
آرام بسته می شوند و می گذرند…
پ.ن: تلخ؟! اولینبار نیست… بگذر و بگذر، مثل همیشه!
تمام شد...
نظر از: محمدرضا عباسی [بازدید کننده]
پاسخ از: . . . ماریا . . . [عضو]
زیبا بود، ممنون :)
فرم در حال بارگذاری ...
مرا با سوز جان بگذار و بگذر
اسیر و ناتوان بگذار و بگذر
چو شمعی سوختم از آتش عشق
مرا آتش به جان بگذار و بگذر
دلی چون لاله بی داغ غمت نیست
بر این دل هم نشان بگذار و بگذر
مرا با یک جهان اندوه جانسوز
تو ای نامهربان بگذار و بگذر
دو چشمی را که مفتون رخت بود
کنون گوهر فشان بگذار و بگذر
در افتادم به گرداب غم عشق
مرا در این میان بگذار و بگذر
به او گفتم حمید از هجر فرسود
به من گفتا جهان بگذار و بگذر