“هوالمحبوب”

دوباره فصلِ امتحانات شد و من به تو نزدیک تر شدم . نزدیکی به حُکمِ تجارت !

من با تو خوب میشوم و در عوض تو مرا کمک میکنی تا این فصلِ پژمرده از زندگی را

به راحتی بگذرانم .

هر دو خوب میدانیم که معامله میکنم .

البته شاید من نامش را معامله می گذارم . یک معامله پور سود !

یک ساعتی می شود که تزویرهایم شروع شده ، وضو گرفته ام قربة الی  . . .

کتاب را باز کرده ام با یادِ تو ، نیت کرده ام برای رضای تو می خوانم قربة الی  . . .

مثل همیشه دعای مخصوص مطالعه را زیر لب زمزمه کرده ام و بعد با چند صلوات از عُمقِ

وجودم شروع کرده ام به خواندن !

فکر کنم نقشم را خوب برایت ایفا کرده ام ! چون در این یک ساعت یک درس را به خوبی

فهمیده ام و نفسِ عمیق کشیده ام برای گذشتن از آزمون تزویر ! اول شده ام انگار .

دارم مقدمات می چینم اگر کمکاری کردم ، اگر سستی کردم و در نتایج ترم و امتحانات

خراب کاری کردم دوباره مثل قبل .مثل ترم قبل بعد از نمازم مقابلت اشک وناله سر بدهم .

تمامِ این دعاها و نیاتی که معلوم نیست ایا واقعا از تهِ اعماق قلبم هست یا نه را به رُخت

بکشم و بگویم دیدی که من برای هر سَطر از علمی که به مغزم خوراندم متبرک کردمشان با

آبِ وضو و نامت . . . پس چرا اینطور شد !؟

بعد تو مانند ترم قبل به بزرگواریت مرا ببخشی و با یک معجزه ، بله واقعا یک معجزه آن واحد

سنگین را برایم پاس کنی . . .

و من چقدر در مقابل این رفتار و کردارم پستم . . . و همچنان بر پستی ام پا فشاری میکنم.

امروز در نقطه ای قرار گرفته ام که رضایتت برایم حُکمِ مُهرِ معامله  ام شده است .

معامله هایی پرسود و بی زیان .

در نقطه ای هستم که نمی توانم تشخیص بدهم این قلبِ لعنتی آیا واقعا در مسیر تو قرار

دارد و یا برای سود و منفعتِ خود اینطور جلِز و وِلِز میکند.

خدایا سخت محتاجم ، سخت محتاجِ هر خیری ام که از تو به من برسد . . .

نیتم را پاک کن و تزویر را از من دور کن .

من از این دو رنگی میترسم . . .