“هوالمحجوب”

پسرِ دوستِ تقریبا صمیمی پدرم از من خواستگاری کرده بود .

طبق معمول هم پدر و هم مادر همه چیز را سپردند دستِ من و من هم طبق معمول

گفته بودم نه ! حتی اجازه ندادم با آقای پسر ملاقات کنم و صحبت کنم .

مادر اقای پسر چند بار تشریف آوردند رای من را بزنند ! ولی خب من آنقدر بی ادب

بودم که تا متوجه میشدم و بو میبردم که قرار است بیاید یک ساعت قبل از خانه

جیم میزدم !!! چندبار هم تماس گرفتند خلاصه اینکه عذاب مفرط کشیدم تا دست

از سرِ مبارکم بردارند .

این خانواده محترم ماه های مبارک رمضان افطاری بزرگی میدهند و در افطاری کوفته های

اصیلِ تبریزی سرو می شود .

تصور کنید جماعتِ خیلی زیادی مقابلشان از آن کوفته های بزرگِ  خوشمزه قرار گرفته :)

هر سال به پدر از آن کوفته های لذیذ میدادند تا برای ما بیاورد .

خلاصه اینکه این خواستگاری و جواب رد دادن .

ما را از آن کوفته ها بالکل محروم کرد ! حتی دیگر پدر هم دعوت نشد !

هروقت ماهِ مبارک بشود همه با شوخی میگویند پای خانواده “پ” را ماریا از مراوده با ما

قطع کرد .

و یا جوزِپِه میگوید کوفته های لذیذ را تو از ما گرفتی !!!