“هوالمحبوب”

همکلاسی دوره ابتداییم را به را تو اینستا استوری ميذاره اونم چی؟!

همه اش قليون با مخلفات خوراکی و…

کلا استوریش باید باشه من و قليون و یک روز خوب…

آخر تو این استوری آخرش براش فرستادم معتاااد…

آی چسبید.  آی چسبید!!

پ.ن: ساعت ده صبح امروز یک امتحان مهم دارم که بنا بر بی تدبیری و زمان بندی اشتباه

اصلا خوب نخوندم و باید بگم صفر صفر هستم!!! دعا کنید برام…

باید معجزه بشه تا من این درس را پاس کنم.

“هوالمحبوب”

فقط کافیه منتظر یک ایمیل مهم باشی!

از هزار جا که فکرشم نمیکنی برات میل میاد…

“هوالمحجوب”

صدای شُرشُر پر شدنِ لیوانِ آب فضا را می گیرد.

دستم کشیده می شود به سمتِ پرده ی سبز رنگ… لیوان را به لبهایم نزدیک می کنم

یک قُلُپ آب، نگاهی دوخته شده بر گربه ی سیاه رنگِ دیوارِ درختِ گردو…

قُلُپ… دو انار کوچک برشاخه های درخت خشکیده…

قُلُپ برگ های انگور زرد شده اند…

قُلُپ رخت ناآشنای روی بند… قُلُپ گل های باغچه مرده اند… قُلُپ تاب خالی است.

بغض از سکوتِ منظره آب را در گلو نگه میدارد. بزور آب گلویم را پایین میدهم.

پرده می افتد.

لیوان خالی بدست ایستاده رو به پنجره ای بنبست. و آخرین قطره…

قُلُپ، تو دیگر نیستی…

“هوالمحبوب”

بعد از چند روز شلوغی و بی خبری پیامی رسید که در حال برگشتن به فلان کشور است

بجای اینکه خستگی های این روزهای شلوغ را از تنش در بیاورم شروع کردم به غر

زدن به پر حرفی، به خستگی، به مسیر ناتمام … و یا حتی نظریه های زندگیِ مزخرفم

آنقدر گفتم و گفتم و گفتم تا که وسطِ کلام نگاهی به پیام هایم کردم! چه خبر بود!

حتی مجالی برای پاسخ دادن هم به او نداده بودم.

آمدم پیام ها را پاک کنم کار از کار گذشته بود…

برایم فرستاد:

- حرف میزنیم!

فقط همین… و من پشیمان از گفتن حرفهای در سینه فقط جواب دادم نیازی نیست

فراموش کن.

“هوالمحبوب”

این روزها معنای عشق هم به تاویل رفته است!

وابستگی هایمان را می گذاریم پای عاشقی… بی قرار شدن هایمان از سرِ اعتیاد به حضور آدم ها

را می گذاریم پای شکست عشقی…

خوش آمدن های ساده را، هوس های لحظه ای را!

تعریف عشق به تاویل رفته است. وگرنه مگر می شود انقدر ساده عاشق شد و ساده تر فارغ!!!

با این کارها فقط عشق های دیرینه ی حقیقی را بدنام می کنیم.

وگرنه اینکه یک نگاه و خوش آمدن و صحبت جزئی چیزی جز رد کردنِ یک هوس نیست! بیخود

هوای عاشقی برتان ندارد.

یکی  می گفت: عشق یعنی هم من بدانم تو برای من نیستی، و هم تو بدانی من برای تو نیستم!

و با این حال باز کنارهم و باهم باشیم…

گفتم: تعریف زیبایی از عشق دارید، پس با همین جملات دخترهای دیگر را مجاب می کنید که در

کنارتان باشند!

خندید و گفت: بله!!!

به همین راحتی ترکیب عشق بهم  خورده!

“هوالمحبوب”

خواب دیدم جا ماندم… مادر رفت، خاله هم پشت بندش! قرار بود من را هم ببرند اما

یادشان رفت…

خیابان بود. من بودم. گردش های بی هدف.

مقابل اینه به رژ لب جیغ قرمز رنگم نگاه می کردم و با خودم می گفتم چطور با این

ارایش غلیظ بیرون رفته ام.

ساناز بود داشت از نرخ نان می نالید از همسرش جدا شده بود می گفت راحت شده

همسرش به من زنگ زد بحث لفظی کردیم گوشی را رویش قطع کردم!

نرگس را دیدم مهسای نااشنا را دیدم که در خواب خیلی اشنا بود…

پ.ن: کابوس بود تا رویا!

“هوالمحجوب”

وسط خواندنِ درس فنجان قهوه خالی شد روی کتاب. نه اَه گفتم نه ابروهام گره خورد

نه قیافه ام جمع شد!

عوضش نیشم باز شد و با لبخند پهن گفتم:

-آخــــــــــی یادگاری شبِ امتحان!!!!

بعدش هم تا چند ثانیه زُل زدم به اون لکه قهوه ای روی کتاب و از تهِ دلم لبخند زدم…

پ.ن: یکی گفت خیلی عجیبم. اون یکی هم ایرانی نبود… فقط تو اون لحظه یادِ حرف

آن یکی افتادم!!!!