“هوالمحبوب”

اگه یه سوییت تو هتل ریتز بهم بدی نمیخوامش

جواهران شنل هم نمیخوامش….

اگه یه ماشین لیموزین بهم بدی میخوام چیکار…

اگه برام خدمه استخدام کنی،میخوام چیکار

یا یه کاخ توی نوشاتل نمیخوامش…

اگه بهم برج ایفل هم بدی میخوام چیکار

من عشق میخوام، شوق میخوام ،یه روح باز…

این پول تو نیست که منو شاد خواهد کرد

من میخوام با یک دست روی قلبم بمیرم

بیا باهم بریم

بیا آزادی رو کشف کنیم

همه ی تعصب هارو فراموش کن…

به حقیقت من خوش اومدی

من عشق میخوام، شوق میخوام ،یه روح باز…

پ.ن: گوش می دهیم و سعی بر فراموش کردنِ خیلی چیزها داریم .

“هوالمحبوب”

دارد اشیانه اش را می سازد ؛

پرنده ای که آمدنش ، نوید پاییز است . . .

                     پ.ن:  قُمری  ، قُمریِ دوست داشتنی من .

“هوالمحبوب”

ملافه را روی سرش کشیده است . خورشید را در اتاق حس میکند ، با این حال

انگار نمی خواهد باور کند که وقتِ دل کندن از رخت خواب است .

پرده ی چشم را کشیده و تلاش میکند که خواب را دوباره برگرداند .

حس پرواز در اتاق پخش می شود ، صدای هواپیمای شخصی تمام رشته های

بافته را از هم باز می کند .

دستش از ملافه بیرون می آید ، آنقدر میچرخاند که گوشی همراه به دستش

می چسبد .

گوشی را مثل یک طعمه کشان کشان میبرد زیر ملافه .

ساعتِ گوشی 7:11 را نشان می دهد . ملافه کنار میرود . خیره می شود به آسمانِ

پشتِ پنجره :

   - امروز چقدر زود هوس پرواز کرده ای !

“هوالمحبوب”

صبح بعد از مدتها ، بدون اینکه صدای گوشی بیدارم کنه ، بدونِ اینکه کسی

وظیفه خطیر بیدار کردنم را داشته باشه . به صورت کاملا شگفتانه خودم بیدار

شدم .

نه کسل طور ، نه خواب آلود طور ، طوری که اصلا انگار نه انگار خواب بودم .

بیدار شدم مستقیم رفتم سرویس وضو گرفتم آمدم دو رکعت نماز واجب بستم

به کمرم و دراز کشیدم  تا خورشید خانم آمد تو آسمان و بعد نفهمیدم چی شد

چشمام کمی گرم شد و یک ساعت بعد دوباره بیدار شدم .

مرسی خدا ، بیابغلت کنم :)))

پ.ن: اهل منزل با بیداری نابهنگام من بهم تبریک می گفتند و جمله :

” به دین اسلام خوش آمدی ” را سر دادند . D:

“هوالمحبوب”

خیلی حرفها ، اندیشه های خوب و عالی هستند که فقط بخاطر مشهور نبودنِ

گوینده اش مورد توجه واقع نمی شوند !

و خیلی حرفها ، اندیشه های مزخرف و چرت وجود  دارد که صرفا بخاطر گوینده

مشهورش مورد  توجه واقع می شوند !!!

“هوالمحبوب”

امروز ریشی که برای دین گذاشته شود، می شود: اَخ

و ریشی که برای مُد گذاشته شود، می شود: بَه

“هوالمحبوب”

هنوز نتونستم اونطور که باید با پیج اینجا توی اینستا ارتباط برقرار کنم

با اینکه پیج شخصی دارم و مشکلی توش نیست و خیلی راحت کنار آمدم

ولی حالا با وجود این پیج وقتی واردش میشم احساس غربت بهم دست

میده و سخت ميتونم احساس پست گذاشتن را درونم ترغیب کنم.

برام جالبه که توی اینستاگرام وقتی صفحه اصليم یعنی شخصی میرم

کاملا عادی ام و مشکلی ندارم اما تا وارد صفحه وبلاگم میشم یکجور

حس عجیب درونم را میگیره!