“هوالمحبوب”   میگه: قبلا که عید می آمد همه شاد و خوشحال بودن! اما حالا … هیچکس دل و دماغ نداره. می گم: قبلاها این همه تجمل نبود، من باکلاسم نبود. من امروزی ام نبود. چهار تا آدمِ یک سطح بود که به نیمرو هم قانع! دو سه تا دونه نخود… بیشتر »

  “هوالمحبوب”   نزدیک و نزدیکتر شد، تجمع را که دید… سرش را پایین انداخت؛ آرام زیر لب شروع به زمزمه کردن کرد. به میانه راه که رسید صدای گریه و زاری خاتمه ی فاتحه خوانی اش شد. بیشتر »