“هوالمحبوب”   جای قدم های سرخ تازه از اسمان محو شده بود که صدای گلدسته های مسجد سکوت شبِ عید ما را شکست. مثل زمزمه های روضه بود! یکدفعه کل حواسم پرت شد به سمت اعتکاف، به سمت معتکف هایی که همیشه نجوای مناجاتشون رنگِ دلتنگی را به دیوارهای… بیشتر »

  “هوالمحجوب”   بی بهانه، بهانه ات را می گیرد. تو کمی خواسته ای، او اما بیشتر… دل ت خوش شده است به یک کار. تماس می گیری، سیب سرخ می خواهی، مقوا، روبان های رنگارنگ، خودکارهای رنگ و بارنگ حالا می ماند چند متن. دو روز تمام متن ها را خودت… بیشتر »