“هوالمحبوب”

در یکی از سفرها خانم دانشجویی بود که دقیق یادم نمانده رشته اش چه بود

اما اگر اشتباه نکنم در حال گرفتن ارشد بود .

نامبرده اولین سوال پس از آشنایی اش این بود که شما کدام شهر زندگی میکنید ؟!

بعد اگر اهل تهران و کرج بودید به ادامه دوستی و مراوده اش می پرداخت و

اگر اهل شهرستان بودید و حالا هر شهرستانی دیگر بعد آن مکالمه طرفتان نمی آمد.

من که بعدها متوجه این رفتار زشتش شدم . دیگر به او اجازه صمیمی شدن با خودم

را ندادم .

در آن سفر خیلی ها اینطور بودن خیلی ها .

واقعا متوجه منظور و هدف این افراد نمی شوم.

در صورتی که شهرستانی ها در ارتباط هم صمیمیتی صادقانه دارند و مهربان تر و

بی ریا تر از تهرانی ها و کرجی ها.

من بیشتر دوستانم را از همان شهرستانی ها انتخاب میکردم و با تمام وجودم از

بودن با آنها لذت می بردم.

در عوض همشهری های خودم همه براساس منافع نزدیکم می شدند

همین خانم عاشق صحبت کردنم شده بود و می گفت موج مثبت به او میدهم!!!

خوب نیست !

قبل از اینکه بدانی با کدام شهر صحبت می کنی ، سعی کن اول انسانیتش را در نظر

بگیری از کجا بودن و کدام شهر بودن اصلا مهم نیست ، اصلا!

“هوالمحبوب”

گوشی همراهم زنگ خورده بود و از شلوغی داخل فرار کردم بیرون تا

جواب همراهم را بدهم ، میهمانی شلوغی بود

مقابل درب درحال  صحبت با همراهم بودم که نگاه سنگینی را روی خودم 

حس کردم به طرف سنگینی برگشتم و آقای کت و شلوار پوشی را دیدم

که نگاهم میکند.

از این نگاه های تیز متنفرم، همانطور که در حال صحبت بود نیشم را

بستم و اخم کردم و چهره ام را جدی کردم سعی کردم سریع مکالمه را تمام

کنم تا به داخل برگردم.

گوشی را قطع کردم و با آن اخم های وحشتناکم داشتم از درب می گذشتم

که صدای مردانه ای گفت :

- ماریا چقدر بزرگ شده ای !!!!

پاهایم میخکوب شد ، خواستم اعتنا نکنم و ادامه راهم را بروم که منصرف شدم

به طرف صدا برگشتم ، همان مرد رسمی پوش بود

نگاهش کردم و در ذهنم میچرخیدم که کدام یک از چهره های خاطراتم است

یکهو از تعجب چشمانم باز شد .

- امید !!!

لبخند زد .

خیلی سال بود همدیگر را ندیده بودیم.

کودکی هایش پسرکی مو بور با چشم های روشن و که روی صورتش کمی کک

داشت و تپلی بود . ولی حالا قدی بلند و با همان صورت فقط کمی کشیده تر و لاغرتر.

باید اعتراف کنم همچنان مثل کودکی آن چهره روسی اش حفظ شده بود .

گفتم : - خیلی وقت است همدیگر را ندیده ایم اصلاعوض نشده ای .

خندید و گفت :

ولی تو خیلی عوض شده ای ! و البته زیباتر و خانم تر.

لبخندی زدم و تشکر کردم شنیده بودم که نامزد کرده است .

نامزدی اش را تبریک گفتم و مکالمه را کوتاه کردم داشتم می آمدم داخل

که خانمی با آرایش غلیظ ولی در عین حال زیبا با جدیت و کمی اخم نگاهم

میکرد به گمانم شاهد مکالمه من و امید بود .

بعداز ساعتی فهمیدم آن خانم همان نامزد امید بود :)

به گمانم رگ غیرتش متورم شده بود .  .   . شاید نمیدانست دخترعمه نامزدش را

دیده ! خوب شد از خود عکس العمل بدی نشان نداد حتما بعد که می فهمید

خجالت زده می شد.

حالا خبر رسیده که امید پدر نمی شود ، و من چقدر غصه میخورم از اینکه

بعضی ها از داشتن فرزند محروم می مانند .

همیشه از کسانی که باردار هستند اولین درخواستی که میکنم این است

که تو رو خدا برای آنهایی که آرزوی فرزند دارند دعا کن.

امید هر چقدر چهره غربی دارد همسرش چهره ای شرقی داشت .

کاش بشود فرزندی داشته باشند و آنوقت آن فرزند چهره اش مثل قرص ماه

می شد . . .

-

“هوالمحبوب”

بعد از مدتها منچ بازی کردیم.

هر سه بار هم مرا برد .

من هم حرص میخوردم و بالا پایین میپریدم که چرا بردی درست مثل بچه ها .

چهارمین بار بلاخره مثل افسرده ها دست به چانه تلاشم را کردم و بردم .

دیگر خوشحالی هم نکردم .

واقعیت تلخی که پی بردم ، اینکه اینجانب اصلا جنبه باخت ندارم !!! :(

البته شاید بردن های او و از موفقیت بالا پایین پریدنهایش مرا جرری

کرد !!! تازه این وسط شادی کردن هایش با مشتهایی هم ازش پذیرایی

کردم بنده خدا تا میفهمید قضیه جدی است فرار میکرد و از جانش

محافظت می کرد !!!

ولی به هر حال این اصلا خوب نیست . اصلا

“هوالشافی”

چند ساعت پیش با مادر جان تماس گرفتم تا حالِ خواهر را بپرسم.

صدای ناله های خواهر پشت گوشی می آمد .

همچنان سردرد  و کمر درد دارد مادر میگفتند که دیشب را اصلا نخوابیده

است!

خواهرجان دوشنبه فارغ شدند .

قبل از زایمانشان دکتر گفته بودند که  خودشان توانایی پشت سر گذاشتن

رویه طبیعی زایمان را دارند .

ولی خواهر دستور دادند که زایمانش سزارین باشد !

هرچقدر گفتم جانِ خواهر وقتی میتوانی پروسه طبیعی را طی کنی چرا اصرار

داری جراحی شوی گوشش بدهکار نبود که نبود .

میگفت تحمل فشار درد را ندارد ، میمیرد با آن درد!!!

بعد از شنیدن صدایش کلی نگران شدم .

حالا سوال پیش می آید عزیز من تحمل آندرد را نداشتی این درد را داشتی !!!

گفتی بیمارستان خصوصی فلان منطقه تهران زایمان میکنی که هم رسیدگی

باشد و هم جراح خوب !

خداتومان هم هزینه کردی این شد !

بنظر من سخت گرفتن در هر چیز باعث میشود این اتفاق ها بیافتد.

هرچقدر در کاری آسان بگیریم آن کار آسان رد می شود و هرچه قدر کار را سخت

بگیریم سخت می گذرد .

این آقا حسام الدین خان نیامده جانِ مادرش را به لب آورده :)

اولین نوه ای هستند که چهره اشان اصلا به ما نرفته !

بینی بزرگ و چشمان ریز  شاید بشود گفت ابروهایش به ما رفته باشد گردی صورت

هم شبیه پدرش است ، کلا صورتش جفت پدرش است !!!

امیدوارم اخلاقش به ما برود :)))))

“هوالقادر”

مرا از دوریِ تو رنج بسیار است ولی؛

این چه سِرّیست که با این همه رنج

قدمِ آمدنِ سویِ تو در من  نیست . . .!!!

. . . قلم . . .

پ.ن: در میان دوستان و همکیشانُ هم رسمان

 کل افرد یک طرف و کلِ من در طرفِ دیگر. . .

حس میکنم چقدر فرق دارم با آنها ، هم در اعتقاد و هم در رفتار

و این فرق شده است تیشه ای برای من !

نکند این فرق اشتباه باشد ! نکند باید همرنگ آنها شوم . . .

الهی نفسی معیوب. . .

“هوالمحجوب”

من چه در وهم و وجودم چه عدم دلتنگم

از عدم تا به وجود آمده ام ، دلتنگم

روح از افلاک و تن از خاک، در این ساغر پاک

از در آمیختن شادی و غم ، دلتنگم

خوشه ای از ملکوت تو مرا دور انداخت

من هنوز از سفر باغ ارم دلتنگم

ای نبخشوده گناه پدرم آدم را

به گناهان نبخشوده قسم دلتنگم

حال در خوف و رجاء رو به تو برمیگردم

دوقدم دلهره دارم ، دوقدم دلتنگم

نشد از یاد برم خاطره دوری را

باز هرچند رسیدیم بهم ! دلتنگم

شعر از : جناب فاضل جان نظری

“هوالمحبوب”

با خاله جان خاله جان و عمه جان عمه جان متقاعدم کردند که جوجه را

دستشان بدهم ، 

جوجه :

و بعد از اندی دقایق درخواست کردند که دلشان شیر با فلان می خواهد .

من هم که بی نهایت مهربان :) به دنبال نخود سیاه روانه شدم !

مستقیم رفتم آشپزخانه در حال ریختن

شیر در لیوان هایی با اشکال کودکانه بودم که متوجه شدم چقدر خانه ناگهان

از صدای جیغ و فریادهایشان خالی شد !

شروع کردم به گشتن در خانه ، با صحنه اینکه دو دختر کوچک با دستهای

کفی و شیرِ آب باز ایستاده اند در مقابل روشویی.شیء زرد رنگی هم در

کاسه روشویی غرق شده است !

بینوا جوجه ! زیر دستان این دو زامبی مدام چلانده شده بود تا به قول

خودشان کثیفی اش از بین برود !!!

جوجه پس از استحمام :

توضیح نوشت : قبل از این واقعه ناگوارِ جوجه ! از جوجه عکسی گرفتم تا

از عکس برای یاد آوری چیزی به یکی از دوستانم استفاده کنم .

از قضا جلوتر از یادآوری  قسمت اینجا شد !

پ.ن1:  - سُلی بیا این برنامه را ببین !

- من سُلی نیستم اسم من سُلاله است . . .

مکالمه جدی دو زامبی:)

پ.ن2: روی کاناپه از خستگی دراز کشیدم ، چیزی برای زیر سر پیدا نکردم

اردک پولیشی را زیر سرم گذاشتم چشمانم را بسته بودم که بلند گفت:

واااااای

ترسیدم و با شتاب بلند شدم ، با حالتی جدی و قَدی که به یک متر هنوز نرسیده

سمت چپم ایستاده و عصا قورت داده میگوید :

خاله ماریا آدم بچه را زیر سر میگذارد؟ !  خفه شد ! :)))