“هوالمحبوب”
دارم مبارزه می کنم… کاش منو زمین نزنه!
کاش آخر این مبارزه دستِ من بره بالا…
موضوع: "خستگی هایم"
“هوالمحبوب”
فقط کافیه منتظر یک ایمیل مهم باشی!
از هزار جا که فکرشم نمیکنی برات میل میاد…
“هوالمحجوب”
دقیقا یکجا، یک لحظه صدات به حق بلند میشه!
درست همانجا که وقتی داشتی اون لباس را از آویز برمی داشتی و گلایه مند بهش می گفتی:
- چرا من!؟ خودت می دانی که من لایق اش نیستم. چرا من!؟
ارسال شده در 9 آبان 1396 توسط . . . ماریا . . . در روزمرگی, قریب اما غریب, خستگی هایم, عجیبتر از عجیب
“هوالمحبوب”
این چند ساعت از اون ساعتایی بود که بُریدم. سرش داد زدم. اخم کردم. بین گریه ها
محکوم کردم. درست و غلطش را نمی دونم.
ولی یکجا آدم می بُره… ادامه دادن براش سخت میشه. برای منم دقیقا همینجا بود
تو یک ساعت گریه کردم، نمازم را باقهر خوندم. شکراً لله ای نگفتم. حتی تو گفتن
ذکرها هم اکراه داشتم… خلاصه زدیم تیپ و تاپ هم.
الان خوبم ارامم حرفهام را زدم. منتظر عواقب حرفهای درشتی هستم که نثار کردم!
پ.ن1: حتی تو رابطه با توام تودارم… خسته شدم از این نگفتن ها…
پ.ن2: همیشه همینه :) یه جا می ترکم بعد آروم میشم و به غلط کردن میافتم…
پ.ن3: سر حرفهام هستم!
پایان نوشت: برای هم دعا کنیم…
“هوالمحبوب”
بویِ نم گرفته ی رویاهایم خیلی تیز مشامم را می برد.
نه دستی دارم که دور ریزشان کنم! و نه یاریِ ساختن…
روزها تکراری تر از دیروز می گذرند. انگار نه انگار که
قرار بود من این نباشم!
“هوالمحبوب”
دلم می خواهد دستِ خودم را بگیرم. کشان کشان ببرم بازار…
خودم را قانع کنم که نیازی به این همه مراعات و … نیست!
کمی بریز و بپاش کن… آن عذاب وجدان لعنتی را از خودت دور
کن. به این فکر نکن برای این پول بدست آمده چقدر زحمت
کشیده اند. چقدر حرص خورده اند چقدر با ادم های دیگر سرو کله
زده اند . اصلا چقدر عمرشان را برای این چند اسکناس از دست
داده اند. آن روزهای مزخرف و گذشته را فراموش کن. دیگر زمان
برشکستگی پدر نیست. زمانِ حساب و کتاب ، برنامه ریختن برای
هر اسکناس نیست. برو حسابت را خالی کن. بعد هم اعلام کن
پولت تمام شده الساعه پول می ریزند به حسابت خیالت راحت…
- برو! هرچه دلت می خواهد خرید کن
“هوالمحبوب”
شیرین ترین سوال:
- برات چی درست کنم بخوری مادر؟!
تلخ ترین پاسخ:
- فرقی نداره!!!
پ.ن1:
-چرا شاد و شنگولا نباید ناراحت و تو خودشون باشن ؟!
پاسخ: چون هیچ وقت حق ناراحتی ندارن! خب اگه اونا ناراحت باشن کی
بقیه را شاد کنه!؟ چون اونا آدم نیستن! اصلا می دونی چرا شاد و شنگولا را
هیچکس نمیشناسه؟!
- چرا؟!
- چون تا اومدن نشون بدن چقدر غم دارن سرکوب شدن!
پ.ن2: انگار هورمون هام دیرتر شروع به کار کردن.
پ.ن3: چشم هایی که حرف میزنن را باید قایم کرد! مگه نه؟!
آخه هر وقت غم دارم دیگه برق نمی زنن … عالم و آدم می فهمن رو به راه
نیستم… اونموقع جمله “باز چت شد” تکرار میشه!
میدونی کجای این جمله داغ به دلت میذاره؟!
“باز” این کلمه ی سه حرفی خیلی…
