“هوالمحبوب”   روی صندلی مقابلش نشسته بودم و دردهایش را می شمردم. نگاهم می کرد حرف میزد آه می کشید. لبخند می زدم. طلب صبر داشتم، خواهش درک طرف مقابل… یک ساعت تمام شنونده ی دردهای دختری بودم که با یک موقعیت شناسی رفع می شد. بعضی مشکلات… بیشتر »