“هوالمحجوب”
می دانی!؟
زمزمه های حرم مثل تکان های گهواره می ماند، تا به گوش می رسند
تمام بی قراری هایت، قرار می گیرند…
ارسال شده در 2 اردیبهشت 1398 توسط . . . ماریا . . . در قلم نوشت, حضور من تا ظهور تو, عاشقانه هایم برای تو
موضوع: "حضور من تا ظهور تو"
ارسال شده در 17 مهر 1397 توسط . . . ماریا . . . در دلتنگ نامه, روزمرگی, حضور من تا ظهور تو, عاشقانه هایم برای تو
“هوالمحبوب”
و سه شنبه هایی که دلتنگ می شوی، هوای نیمکت همیشگی را داری، هوای با نگاه حرف زدن
هوای بدونِ روضه اشک ریختن. هوای غُرهای ریزِ دلتنگی هایت. هوای جمکران. هوای نورهای
سبزِ دلنواز. هوای مناره هایی که عِطر مسجدالنبی را دارند. هوای… هوای تو، هوای خدایمان!
هوای هرچیزی که من را یادِ تو بیاندازد…
+ بازهم دلم هواتو کرده…
++ خدایا روی زخم هایی که جاهلانه بر روح واردکرده ایم مرهمی بذار.
“هوالمحجوب”
مگر مهم است کجا، کدام مراسم؟!
هرجا که از تو بخوانند جای ما همانجاست…
“هوالحبیب”
“حتی ما چایی نخورها هم برای چای روضه ت لَه لَه می زنیم…
“هوالمحجوب”
کاش می شد، یادت را روی دلم سنجاق می کردم…
آن وقت، هیچگاه راهی برای فراموش کردنت نبود!
پ.ن: اللهم عجل لولیک الفرج…
“هوالمحبوب”
عهد کردم برایت بنویسم در عوض خواستم اگر ثمره ای داشت دعوتم کنی…
پ.ن: قدم اول: بسم الله را گفته ام، قدم دوم: طلبِ دعای پدر و مادر برای
موفقیت در مسیر :)
