“هوالمحبوب”

نگاهم میکند ، بدون مقدمه میگوید :

تو چقدر لوسی !!! زیادی لوس بودن های دخترانه درونت هست اصلا از رفتارت

معلوم است که سرد و گرم زندگی را نچشیده ای !!! انقدر که تو ناز داری انگار

که تو خوب وضعیتی هستی ! زمختی را نداری لطیفی خانمانه داری !

همه ی این حرفها در یک مکالمه چند دقیقه ای با کسی که اولینبار بود با من

برخورد مستقیم داشت زده شد! حقیقتا حرفی برای زدن نداشتم ، ما آدم ها کی یاد

میگیرم بفهمیم که هرکس به اندازه زندگی اش یک تکه مشکلات داشته و با

آنها دست و پنجه نرم کرده چه بسا در حال حاضر هم مشغول کشتی گیری

با مشکلاتش است .

ولی با تمام این مشکلات معتقدم دلیلی بر این نمیبینم ظرافت های خانمانه

را بریزم دور ! من ذاتا یک خانمم ، هم روحم هم جسمم متشکل از یک کلمه است

آنهم خااااانم ! توقع ندارید که با گذشت هر مشکل سبیل چرب کنم و زمخت شوم!

زیبایی های درونی ام را دور بریزم و ذاتم را از آن چیزی که هست جدا کنم ؟!

پس کی زنانه گی کنم ؟! وقتی کل زندگی ادم ها پر است از مشکلات .

بعضی خانم ها بلد نیستند خانم باشند دیگران را میکوبند ! من همینم جانم

با تمام این رفتارهای لوسانه و ظریفانه ادا در نمیآورم همینم همین !

“هوالمحبوب”

تقاضای عاجزانه  شما را بخدا حرفهای ناقص نزنید . جملات را تکمیل کنید .

اگر قصد ندارید حرفتان را کامل بگید آن جزئی را هم نگویید !

********

پرسید : کی اونجا نشسته ؟!

بلند جواب دادم : من !

نگاهی کرد و گفت : تویی آتیش پاره !!!! شخصیتت برام رو شده .

بقیه که شنیدند پرسیدند : چی شده مگه ؟ چی فهمیدی از شخصیتش .

مهتاب گفت : نه نگو گناه داره !!!!! :/

من هم همینطور هاج و واج !!!

در جواب اینهمه آدم متعجب گفت : نهههه دختر بدی نیست که ! خووووبه !

میسپارم دست خودتون تا بشناسیدش ! فقط اصلا فکر نمیکردم ماریا اینطور باشد !

بحث همینجا تمام شد! طوری حرف زد که خودم هم به شخصیت خودم شک کردم

روز قبل با همان خانم در مراسمی شرکت کرده بودم طبق عادت حرف میزدم و شوخی

و خنده !!! کاملا مثل خودم ! اینکه در موهومات خود من را چه تصور کرد نمیدانم ولی

هرچه بود انگار بیشتر شبیه غول دو سر بود !!! خلاصه اینکه همانمان مانده بود او

بگوید فکر نمیکرده من اینطور باشم !!!!!!

“هوالمحبوب”

امروز یکی از استادها رفتاری کرد که شدیدا روی اعصابم رژه رفت ، انقدر این رفتارش

زشت بود که خونم به جوش آمد و تصمیم گرفتم تذکر بدم .

این رفتار تنها به شخص من نبود ، ولی حق حق است و باید گفت باید !

تصمیم گرفتم این تذکر را به صورت نامه کاملا محترمانه و ناشناس بدم تا دلم آرام بگیرد

از طرفی هم میدانم آن فرد اصلا آدمی نیست که بی طرفانه و حق جویانه بپذیرد !

یعنی یا باید منتظر عواقبش باشم و منتظر رفتارهای مغرضانه فرد بشینم و یا اصلا نامه

را ندم و مثل یک سیبزمینی بی رگ بشینم سرجام !!!

حالا ماندم تقیه کنم و یا پی همه چیز را به تنم بمالم . . .

“هوالمحبوب" 

من از آن دسته آدم هایی هستم که دستم نمک ندارد!  اگر دنیایی

هم کار کنم به چشم نمی آید. 

مثلا اگر امروز در خانه تکانی خودم را آن وسط دار هم ميزدم مادرم

باز ميگفت  X جان - خواهرم- خدا خيرت بدهت! مادر تصدقت بشه خسته

شدی  x بیا استراحت کن! 

من هم مثل  شلغمی که هیچکس طعمش را دوستندارد آن گوشه خانه 

با بغض نگاه میکنم و در دل میگویم منم هستم هرچند با ایفای نقش

کوچک!!! 

همینکه مدام حرف میزنم و شما را میخندانم و سرتان را گرم میکنم

تا حجم کار را نبينيد خودش دنیایست!

همچون پهلوان پنبه ها کتابخانه ی مادربزرگ و کمدش را جابجا کردم!

دروغ چرا بیشتر هُل دادم و کشیدم روی زمین!!! 

دو تا فرش شش متری بغل کردم اينور انور کردم!!!! 

فکر کنم باید حرکت چندسال پیش را دوباره پیاده کنم چند سال 

پیش وقتی دیدم کسی کارکردنم را نمیبیند تصمیم گرفتم هر کاری

کردم جار بزنم.  

تا ظرف میشستم دانه دانه افراد را صدا میکردم و میگفتم ببین

دارم ظرررف میشویم!!! 

چای میبردم: ببین چای اوردم!!! 

آنقدر این ببین ببین و شاهدباشها را اوردم وسط از درجه شلغمین

وارد اعضای لبو یین شدم!!!!  :( منِ بینوا

ملالی نیست ما برای خدا و کمک به مادر انجام دادیم اجرمان هم

محفوظ است. 

اما اينوسط پسوند تنبل که می آید با آنهمه انجام کار خدایی زور

است!!!!! 

“هوالمحبوب" 

صبح که بیدار شدم اولین چیزی که گفتم یک بد و بیراهِ خوشگل که تو را چه به جشنواره شرکت کردن

بعدش هم آمدم بروم لباس هایم را آماده کنم متکایی زمین افتاده بود ندیدم و. . .  

پرت زمین شدم!!! 

آن یک درصد خوابی هم که در جانم مانده بود پرید! 

رفتم تا بُرِس را بردارم پایم رفت روی لپتاپی که زمین ولو بود!  آمدم کل وزنم را روی لپتاپ ندهم 

چند قدم با سر بِدو رفتم بعد هم کنترل از دست دادم و. . .  

دومین افتادن رقم خورد!!! 

خدا سومی را ختم بخیر کند!  آمیییین.

“هوالمحجوب”

دروغ چرا ، فکر میکردم امروز خیلی قرار است بهم خوش بگذرد اما نگذشت

تازه عوضش یک کلاغ هم رویم خیلی باشخصیت خرابکاری کرد !

کمی هم تاب سواری و الکلنگ و سرسره . . .  خوب بود بی انصافی است بگویم

بد بود .

ولی خب چیز دیگری توقع داشتم .

دمنوش برادر سید فوق العاده بود ، سید محمد برایمان دمنوش گلگاوزبان و لیمو

درست کرده بود با نبات هم شیرینش کرده بود. معرکه بود .

هم قدم زدیم و هم دمنوش خوردیم کلی هم حرف زدیم رو به اسمان دراز کشیدیم

به درختها و آسمان خیره شدیم کمی هم از دیوانگی هایمان گفتیم و خندیدیم :)

این هم تصویر اسمانی که نگاهمان را بهش دوخته بودیم :

“هوالمحبوب”

گاهی یک خنده از اعماق وجود ، در قاب عکسی حک میشود

قاب عکسی که نه برایش ژست گرفته ای ، و نه اطلاع از ثبت آن داری . . .

آنوقت هروقت که نگاهش می کنی تمام وجودت پر میزند برای تکرار

همان ثانیه ، همان خنده و همان صدای بلند که از حنجره ات بیرون می دود

 ******

تصویر را نشانش دادم پرسیدم چهره ام معلوم است؟ جواب داد نه. سکوتم را که دید

گفت اصلا عکس ات زیبا نیست بیشتر شبیه دیوانه ای است که سرش را بالا 

گرفته و دهانش را بازکرده :/ لجم گرفت و گفتم: چه بهتر!  اصلا همین را ميخواستم!!!