“هوالمحبوب”
“و من از تمامِ دنیا، فقط لبخندت را می خواستم…
“هوالمحجوب”
تنها چیزی که تو این ایام برام خوشاینده، عطر خونه هاس…
عطر میوه، شیرینی، آجیل و اسانس شکلات ها وقتی با هم مخلوط میشه یک حس فوق العاده
شیرین به آدم دست میده!
حس مهمونی
حس خنده
حس شادی های زیرزیرکی
حس دیدار
حس خاطرات
حس زنده شدن یادها
و هزار حسی که زندگی را تو رگ ها جریان میده…
“هوالمحبوب”
لبخندِ تو، یعنی همون لحظه که قلب سنگینم را روی کولم گذاشتم و به آن صندلی پناه بردم
و بغض خوردم!
مرسی که نذاشتی، مرسی خدا!
مرسی که آن لحظه رگِ عصبانیتم را قلقلک دادی…
مرسی که گذاشتی یک شب، فقط یک شب بغض بخورم و برای یک عمر بغض نخورم…
مرسی…
پ.ن: حالا فهمیدم، شاید دیر. ولی فهمیدم!
پ.ن2: بازگشت همه به سوی خود است :)، بازگشتیم …
“هوالمحبوب”
بلاخره فرصت شد دستی به سرو روی اینجا کشیدیم و تکاندیمش!
فقط نمی دونم چرا شبیه حمام فین کاشان شد(خنده) فعلا همین باشه
بعدا اگر حس و حالی بود. تغییرش میدیم ؛)
خوبیه وبلاگ تکانی اینه که نیازی به دور ریزی نداره! یعنی اصلا اعتبار هر
وبلاگ به همین تعداد مطالبِ توشِ…
بدم نمیاد حذف کنم همه ی پستهارو! اما خب گاهی وقتها خودم هم یه
گریز می زنم به مطالب قدیمی تا ببینم چی گفتم، از کجا گفتم و…
پ.ن: شاید باورتون نشه! ولی خودم باید چند روز بگذره تا به ظاهر جدید
اینجا عادت کنم!
“هوالمحبوب”
وقتی حرفِ حمایت از کالای ایرانی میشه، یعنی:
1- اقتصاد کشور قوی تر میشه.
2- تولید بالا میره وقتی تولید بالابره، اشتغال ایجاد میشه، اشتغال ایجاد بشه بیکاری کمتر
میشه، بیکاری کمتر بشه جوان ها میرن سرکار، سرکار برن پول دارن، تشکیل زندگی دارن
و خلاصه اینکه امید به زندگی چندبرابر میشه.
3- وقتی مصرف داخلی بشه، رقابت بین تولیدکننده ها بالا میره کیفیت ها بهتر میشه و امید
دوباره به صحنه ی بازار برمیگرده. وقتی امید بالابره دیگران تشویق میشن به سرمایه گذاری
داخل کشور، وقتی سرمایه گذاری ایجاد بشه، دوباره برمیگرده به همان گردش تقویت اقتصاد
اشتغال و…
4- واردات کمتر میشه، در نتیجه وابستگی ها کمتر خواهد شد. وابستگی کمتر بشه نوآوری
بالاتر میره و تولید فراتر از حد نیاز میشه، پیشرفته تر خواهد شد، صادرات جای واردات را خواهد
گرفت! و این فوق العاده به نفع ماست.
5- دستمون تو دهن خودمون میره! یعنی چی!؟ یعنی این مصرف گرایی کالای خارجی از بین
میره. وقتی مصرف گرایی خارجی از بین بره واردات هم کمتر میشه و پول از کشور بیرون نمیره،
وقتی بیرون نره، قاچاق ها هم دیگه برچیده میشن. خلاصه دیگه خودتون حساب کنید قاچاق چه
اسیبی به اقتصاد کشور می زنه. در ضمن دلال هم کمتر میشه.
این پنج مورد که به ذهن من رسید را خیلی راحت و روان گفتم تا بدونیم دقیقا حمایت ما چه
نتیجه ای داره. از قدیم گفتن: یک سال بخور نون و تره، یه عمر بخور نون و کره! به نظرم همین
چند دلیل کافیه تا ما دست همدیگه را بگیریم، یک یا علی بگیم و بلند بشیم. از خودمون شروع
کنیم. از همین اقلام مورد نیازِ زندگی. ان شاء الله که برکت این کار در زندگی هامون دیده میشه
و من مطمئنم که همین حرکت کوچک تو زندگی عادی خودمون دقیقا همان جهادِ :)
پ.ن: در موردش بیشتر حرف خواهم زد. فعلا همین ها باشه. تا ببینیم در اینده عقلمون به کجا قد
میده.
“هوالمحجوب”
دلم می خواد حالا که کمی دلخورم ، ناراحتم و خلاصه داغونم. یک کتاب خوب باشه
که تو خلوت برم داخلش و غرق داستانش بشم. بلکم از این حس و حال مزخرف،
احمق فرض شدنِ خودم خلاص بشم!
پ.ن: تو همیشه محتاط بودی لعنتی، این یکی چرا اینطوری شد! چرا!!!
“هوالمحبوب”
یکی از معضلات وحشتناکِ من در عید، بهم ریختگی خوابم هست که تمامِ برنامه هام را
تحت شعاع قرار میده.
شب وقتی دیر خوابم ببره، صبح هم قطعا با کاردک باید جمع ام کنن! و بدبختی من اینِ
وقتی صبح زود را نبینم. انگار که کل روز را از دست دادم. تا به امروز هیچ خاکِ مبارکی به
سر نکردم و فقط در حال بخور بخور و گشت و گذار و این لوس بازی ها بودم.
دیگه باید یِ یا علی بگم و شروع کنم درس های عقب افتاده را بخونم و چندتا هم کتاب
خوب به بدن بزنم.
پ.ن: دیگه از سردردهای خفیفِ این نامیزونیِ خواب نگم براتون!!!
