“هوالشافی”

یک بغض و خشمی تو درونم هست که دلم می خواد تخلیه بشه اما نمیشه اما نمی تونم.

دلم می خواد هر چی هست بزنم بشکونم. جیغ بنفش بکشم. بلند بلند گریه کنم. اصلا به

مرحله ی خودزنی برسم. دلم می خواد این چیزی که تو گلوم مونده را بریزم بیرون. دلم

می خواد…

چرا هیچوقت نشد من خودمو خالی کنم چرا همیشه باید بریزم تو خودم. چرا نمیشه هر

چی هست بریزم بیرون و اینطور غده نشه و راه نفس کشیدنم را بگیره.

+ لعنت به من که همیشه ی خدا در حالِ گند زدنم. لعنت…

“هوالمحبوب”

و سه شنبه هایی که دلتنگ می شوی، هوای نیمکت همیشگی را داری، هوای با نگاه حرف زدن

هوای بدونِ روضه اشک ریختن. هوای غُرهای ریزِ دلتنگی هایت. هوای جمکران. هوای نورهای

سبزِ دلنواز. هوای مناره هایی که عِطر مسجدالنبی را دارند. هوای… هوای تو، هوای خدایمان!

هوای هرچیزی که من را یادِ تو بیاندازد…

+ بازهم دلم هواتو کرده…

++ خدایا روی زخم هایی که جاهلانه بر روح واردکرده ایم مرهمی بذار.

“هوالحبیب”

 یادش آمد دیگر صدایت را ندارد.

ناگهان همه جا ساکت شد…

“هوالمحجوب”

نَقل از تسلسل بود. استاد مقابل برد ایستاده بود و حکایت انواع تسلسل را با رسم شکل به

مغزهای منجمد یک عده طالبِ علم می خوراند. هر عقلِ سلیمی می داند تسلسل محال است

اما اینکه چرا انواع برایش ساخته ند…!؟ حکما برای چند عقل ناقص که محض مقدمه چینی

و نتیجه در آورند، بگویند : خب! گیجِ محترم/محترمه تسلسل در هر نوعی که باشد محال محض

است.

اما می دانی آنجا که تسلسل از سمتِ علت بود نه معلول مدام داشتم خودمان را تصور می کردم

دلم می خواست بایستم و بگویم کجایش محال است!؟  چه کسی گفته است که وجود معلول

متوقف بر وجود علت است؟! وقتی که برای من وجودُ علتی دیگر نیست و همچنان منِ معلول…

“هوالمحبوب”

کل مسیر را پیاده رفتم، موش آب کشیده شدم. اما دلم نیامد ماشین بگیرم دلم نیامد چتر بگیرم

نه اینکه باران به همون اندازه عزیزه، نه! فقط به این فکر می کردم شاید این آخرین بارانی باشه

که می بینم!

“هوالمحجوب”

از یکجا به بعد دیگر باران زنگِ یادآوری خاطره ها نیست،

روضه یست که در هر چکه ش چند قطره اشک خوابیده.

+اولین قطره های باران با قطره های اشک آمیخته شد.

++ حسی ندارم به تو پاییز،  سعی کن مهرت را دوباره در دلم بندازی

“هوالمحبوب”

این آهنگ “خدا به همرات” پازل باند که برای شهدای مدافع حرمه بدجور دل آدم را ریش

می کنه!

انگار دقیقا داره قصه ی عاشقانه ی یک زنِ عاشق را شرح میده که مَردش را از دست داده…