“هوالمحبوب”
همیشه برام سواله. این دخترخانم هایی که برای جهیزیه خرید می کنن تا بحال شده به این
فکر کنن این حجم از پول و چک را پدرشون چطور پاس می کنه؟!
و یا اصلا تا بحال فکر کردن به اینکه وقتی خونه مادرشون از فلان جنس نداشته چه دلیلی
داره که اون داشته باشه؟!
و یا اصلا تا بحال به این فکر کردن که میشه به جای هزینه این همه چرت و پرت مبلغ صرف
شده را با آقا پسر تلفیق کنن و یک خانه پیش خریدکنن و بجاش چندتا جنس لازم و ضروری
بخرن؟!
و یا اصلا تا بحال شده پیش خودشون فکر کنن با وجود این همه جنس و جهیزیه کدوم یکی
از اقوامی که میان دید و بازدید با دیدن آن همه اقلام مختلف عزت و احترامشون کردن؟!
شده خانواده های دیگه -اقوام دختر و پسر- فکر کنن همه ی این اجناسی که برای جهیزیه
خریداری میشه صرفا برای زندگی خودشونه و به کسی ربط نداره که چی آورده چی نیاورده!؟
+ یک چیزایی واقعا سطح شعور آدم را می سنجه.
++ زندگی که فقط برای چشم دیگران چیده میشه برای چشم دیگران هم برچیده میشه!
+++ هیچوقت هیچوقت پول و تجمل شخصیت و عزت نمیاره! به والله نمیاره…