“هوالمحجوب”

دونه دونه می آمدن داخل، دست دراز می کردن و لپشون را می گرفتن بالا این یعنی

ببوس :)

****

امیرحسین نگاه و رفتارش جفت بچگی های محمد امینِ. نمیدونم این خونه که کشش

داره و یا زیادی قلبم ازش عشق میریزه. هرچیزی که هست بی نهایت دوستش دارم این

پسرو

****

نرسیده خودشو پرت کرد تو بغلم! منم تا می تونستم تو بغلم چلوندمشُ و بوسه زدم و

کلی قربان صدقه رفتم..

+ حسنای نازنینم

****

تا سرمو چرخوندم دیدم بشقابم پر شده از میوه و شیرینی و شکلات! وروجک بین آنهمه

آدم هرچی خوردنی بود را چیده بود برای من.

****

ختم کلام: این دوست داشته شدن ها را دوست دارم. این بچه هایی که سالی چندبار

بیشتر نمی بیننم اما هربار اینطور از دیدنم ذوق می کنن و محبت دارن بهم قلبم را ذوب

میکنه…

“هوالمحجوب”

پیشانی َم محتاجِ بوسه های محبت آمیز توست.

وجودم برای به آغوش کشیده شدن از طرف ت. له له می زند.

تکیه گاهم باش..

من نگاهِ هزاربار نجوا کننده ای را که با هربار دیدنم داد می زند

حواسم بهت هست را می خواهم.

هر روز

هر ثانیه

برایم بمان…

“هوالمحبوب”

حالمان را به دست تو می سپاریم.. یا محول الحول ِ والاحوال

+ عید مباااااارکا باشه :))) الهی که این سال پر از خیر و برکت باشه برای همه مون…

“هوالمحجوب”

از در وارد نشده دوید طرفم و یک دسته گل اندازه قد و قواره خودش به طرفم گرفت.

با ذوق و لبخند گفت خاله! برات گُل چیدم…

من؟!

همان لحظه از حجم محبتش مُردم :)))

+ خوش ذوقِ با احساسِ من :)))

++ رفت تو کشو خاطرات..

“هوالمحبوب”

این چند روزی که مادر نبودن، خواستم کمی احساسات پدر را تحریک کنم. رو به ایشون

که تو یک جمع صمیمی خانوادگی بودیم، گفتم: خانمتون نیست دلتنگ نشدید؟! جای

خالیش حس نمیشه؟!

پدر غبغب انداختن که: نه! برا چی؟! کارهای شخصیم را خودم انجام میدم. طبق روزهای

عادیم تا می رسم جوراب هامو می شورم غذامو می خورم و…

در حین توضیحات مفتخرانه ی  مردانه رفتن سمتِ بخاری که هدشون برای خشک شدن

روش بود. وقتی هدبند را برداشتن دیدن هد به طرز وحشتناکی زرد شده و سوخته!

حالا مارو نگو که با دیدن چهره پدر که با تفکر هد سوخته را گرفته بود دستش و نگاهش

می کرد چطور فوج فوج خنده قورت می دیم!!!

دیگه نشد کنترل همه یک صدا زدیم زیرِ خنده، وسط خنده ها با کنایه گفتم: این داستان

چوبِ خدا!

+ کلا آقایون در مقابل احساسات خیلی مقاومت می کنن!

++ دیگه وقتی دیدم نگاه پدر داره خاص میشه خنده هامو کنترل کردم :)))

“هوالمحجوب”

ناخن های بلندم را که دیدن گفتن:

- دخترم اگه زیبایی، چه نیازی به این ها داری. - اشاره به ناخن هام-

اگه زیبا نیستی، به نظرت با اینا زیبا میشی؟!

+ نتیجه این سخن. در هر صورت برو ناخن هاتو کوتاه کن! :)))

“هوالمحجوب”

نگم براتون که بخاطر این از سرِ شهر کوبیدم با ماشین خودم را رسوندم تهِ شهر که فقط برمو

از دستفروش یک بازارچه ی گرد و خاکی که شیشه و فروشنده را نگاه کنی میکروب از سر و

روش میباره اینو بخرم و با ولع بشینم به خوردنش!!!

+ تا فروشنده ش را با چرخ تو شلوغی بازار دیدم با ذوق گفتم عَ ایناهاش!!! مرده موقع دادن این

خوشمزه جان گفت بیا عمو (خنده)! نوش جان.

طفلک می دونست من خُمارم.