“هوالمحبوب”

 

بنا به دلایلی دوست ندارم فردا برم باغ.

اگرم برم، با علیار چه کنم :( حوصله سر و کله زدن و توجهاتش را ندارم.

 

 

پ.ن: احساس میکنم در استخری از فقر شنا میکنم :/ خدا هیچکس و بی پول

نکنه. . .   آمین

 

بعدا نوشت : از این خوشی گذشتم . . .این برای اولین باره که دقیقه نود اعلام برائت

کردم ، فحشاشم خوردم . . . باید تا غروب یک داستان تحویل بدم .

ذهنم یاری نمیکنه .

 

“هوالمحجوب”

 

می گفتم:

-اصلا تابستان را دوستندارم ، بهار راهم .

وای چند روز دیگر پاییز می اید ، به نظرم اصلا باید تعطیلات را بیاندازند پاییز و زمستان!

نگاهم کرد از آن نگاه های عاقل اندر سفیه ، پرسید :

- حاضری در تابستان ، در همین

هوای گرم تشریف ببری کلاس زیر آن افتاب سوزان و چادر مشکی و .  . .

با چشمان گرد کاملا جدی گفتم : حرفم را پس میگیرم!

 

 

“هوالمحبوب”

 

 

کاش واقعی بودی

کاش دنباله دار می شدی

کاش هيچوقت بیدار نمیشدم

کاش روحم تو همون لحظات حبس ميشد و بر نمی گشت.

 

 

“هوالمحبوب”

 

با این پیغام :

 

- ماریا از طلبه ها متنفرم ، متنفر .

 

چتهای بعدی که برایم فرستاده بود را تند تند خواندم ببینم رگِ نفرتِ دوست گرامی را

چه کسی تحریک کرده است . به نکات جالبی رسیدم .

بر اساس شواهد دوست گرامی به وسیله یکی دیگر از دوستان وارد خیلِ عظیمِ گروهی

از طلابِ خانم مکرمه  شده بودند . در طی چتهایی که شده یکی از طلاب فرموده

بودند :

- گشتن - و یا همان قاطی شدن- با غیرِ طلبه برای طلبه سم است !!!!

 

دوست هم در جواب گفته بودند که پیامبر با آن پیامبری اش خودش را انقدر برتر

نمی دید که شما . . .

 

وارد بحث های این خانم های عزیز باهم نمی شوم .

اما نکته حائز اهمیت این است که دقیقا کجای گشتن با غیرطلبه سم محسوب میشود ؟

اصلا با این یک جمله ، سوال خیلی بزرگتری ایجاد میشود : - رسالت شما برای طلبه

شدن دقیقا چیست ؟

اگر قرار بر این است که شما با غیرطلبه ها اخت نگیرید پس تبلیغ شما به چه صورت

خواهد بود ؟

و اگر قرار نیست اُخت بگیرید پس اصلا برای چه اسمتان شده است طلبه و مبلغ !!!!

اصلا حواستان است ؟!

شما بزرگترین کاری که در عمرتان بهترین خواهد بود همین عجین شدن با غیر طلبه

است !

آخر بدبختی اینجاست که خودِ شما با هم مسلکان خودتان یعنی همان طلبه ها هم

بگیر و نگیر دارید ،و صد البته هزاران هزار ادا و اصول !

بنظر من همین افکار شما بزرگترین سم برای جامعه است ! بزرگترین .

از آن وقتی که حوزه های علمیه کیفیت را به کمیت فروختند و با خیال اینکه فلانی

وارد فضا بشود حوزه درستش می کند و یا هزاران حرف دیگر با کمال پررویی میگویم

گند زده شد به هر چه حوزه علمیه است .

اگر بناست با این تفکر پیش بروید که صد البته با وجود شواهدی که در جامعه میبینیم

درِ حوزه های علمیه را تخته کنیم بهتر است .

تفکیک میکنید که چه ؟ از کجا میدانید شما خیلی بهتر و فراتر هستید .

اینهمه کتاب اخلاق پاس میکنید که چه ؟ که بیایید بگویید فلانی سم است ؟؟؟؟؟

جامعه سم است ؟؟؟؟ تواضع را در کجای درستان چپانده اند که انقدر ندید میگیرید .

عزیزِ من آمدی تهذیب نفس کنی ؟ بودجه را میخوری که چه ؟ که برای خودت عرفان

جمع کنی ؟

نه به تهذیب می رسی و نه به عرفان ، بنظرم اوایل راه را هم نمی توانی بروی چه برسد

به این !!!! شما می خواهید خانه نشین باشید و خودتان را از جامعه کنار بکشید

چیزی که هدفِ اصلی خیلی از همان دشمنانی هست که هر روز برایش لعنت می فرستید

الحق و الانصاف هم خیلی خوب در رسیدنِ به آن هدف کمک میکنید .

با این افکار پوچ و بدرد نخور.

مسیر را بالکل اشتباه می رویم ، بالکل . کی قرار است صراط مستقیم را انتخاب کنیم

الله اعلم .

 

 

پ.ن: حرف خیلی زیاد دارم خیلی زیاد ، ترجیحا سکوت میکنم .

 

پ.ن2: دلم میخواست کمی جلوی قاضی ملق بازی کنم .

 

 

 

 

“هوالمحبوب”

 

پستِ قبل حرف از جوزِپه و ترساندن من شد.گفتم یه یادی بکنم از آن روزهایی که جوزِپه

جانم صبح ها بیدار میشدند و میرفتند سرویس بهداشتی ! شیر -به قولِ خودشان ، یعنی

من - پشت آن درب سرویس کمین میکرد و با خروج او با شیوه های مختلف زَهرِه اش را

 میترکاند ! D:

من نیتم خیر بود ! فقط میخواستم خوابش به طور کامل بپره D:

 

پ.ن1: چرا انقدر دستِ پسرا سنگینِ ؟؟؟؟؟ همیشه بعد دور دور در خانه و گرفتار شدن

در دستان سنگین برادر جان ، جان به جان افرین میسوختم !!!

 

پ.ن2: کاش برادرا هیچوقت ازدواج نکنن :/ اگرم کردن با کسی باشه که روابط خیلی

نزدیک تر از قبل بشه . اما بنظرم برادرا وقتی ازدواج میکنن خیلی عوض میشن :/

انقدر که لوسند !

 

پ.ن3: دلم برای شیطنتات و شوخیات با من تنگ شده جوزِپه (گریه)

 

 

 

“هوالمحبوب”

 

دراز کشیده بودم که پشتم درد گرفت ، زمین را نشانه گرفتم و شیرجه زدم روی زمین .

اصلا چه کسی گفته است خانم ها باید همه کارشان با وقار باشد ؟ به نظر من باید از

روی کاناپه فقط شیرجه زد ، و یا ادای افتادن در آورد و پرت شد روی زمین .

می شود در آن لحظه هم خود را به متوجه نشدن زد و یکهو پخش زمین شد !

من هم همینکار را کردم ولی با توجه شیرجه زدم .

پخش زمین شدم و زُل زدم به سقف . نور مستقیم به سقف می خورد .

آمدم در همان تنهایی خیال بافی کنم ، سامارای حلقه اجازه نداد . مدام تصویر سامارا

که از در چهارچوب اتاق روبرویم ایستاده بود تجسم میشد .

آمدم فراموشش کنم و به چیزهای خوب فکر کنم . یادِ آن فیلم کذایی که دختری قرمز

پوش به زبانِ آذربایجانی به صورت مخوفی حرف می زد . همانی که یک مرد با دختر

حرف میزد و دختر انگار جنی شده بود و مرد می خواست او را رها کند . لعنتی خیلی

شبیه واقعیت بود .

صدای دختر درون گوشم طنین انداخت همانجا که مرد با زبان ترکی می پرسید اسمت

چیست و او با صدایی عجیب که انگار مال خود آن بدن نبود می گفت :

- عَـــمَـــــللل

باید یک مریض روانی باشم که در تنهایی و نبود برق و تاریکی خانه به این افکار روی

بیاورم .

اینبار زیر لب بسم الله گفتم !!!!

بعد هم مثل دیوانه ها لبخند زدم و با دست روی سقف برای خودم سایه درست کردم .

همان سایه اردکی که از کودکی همراهم هست . همان سایه پیرمردی که دوستش

داشتم .  . . .

 

 

“هوالمحبوب”

 

هوا طوفانی شد با خودم گفتم الان برق برود تنها چه کار کنم ؟ چند دقیقه بعد رفت  .

درازکشیده ام روی کاناپه و نور گوشی همراه همه جا را روشن کرده ، از چراغهای اضطراری

خبری نیست .  برای پیدا کردن شمع هم زحمتی به خودم نداده ام .

چقدر بیتفاوت شده ام این روزها . . .

 

 

بعدا نوشت : بیخود اینهمه فلسفه بافی کردم ، کدوم بیتفاوتی ! تنبلی بود بابا .